Time flies in Namibia - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Danielle Groen - WaarBenJij.nu Time flies in Namibia - Reisverslag uit Windhoek, Namibië van Danielle Groen - WaarBenJij.nu

Time flies in Namibia

Blijf op de hoogte en volg Danielle

24 Mei 2016 | Namibië, Windhoek

Hallo allemaal,

Alweer een tijdje dat ik een nieuwe blog heb geschreven! Inmiddels is het alweer eind mei en ben ik binnen 2 maandjes alweer lekker thuis. Ik moet zeggen dat ik hier intussen ook wel naar uit kijk! Helemaal natuurlijk omdat Ritske is langs geweest :D

In totaal is Ritske hier 10 dagen geweest. Was super leuk!! In het begin was het wel weer even wennen, maar daarna was het al gauw vertrouwd. We zijn naar de soepkeuken en naar het ziekenhuis geweest, zodat hij een goed beeld zou krijgen van mijn leven hier. Verder zijn we op safari geweest, naar Etosha National Park. Dit ligt in het noorden van Namibië. We hebben hier olifanten van dichtbij gezien, giraffes, springbokjes, gemsbokken, kudu’s, neushoorns, hyena’s, gnoes en leeuwen. En waarschijnlijk ben ik ook nog wel wat vergeten. Hier hebben we gezellig in een tentje geslapen. Ook zijn we naar Swakopmund geweest. We hebben hier quad gereden in de woestijn en een boottocht gedaan. Veel onderweg geweest dus! We hebben ook lekker gerelaxt uiteraard, cocktails gedronken en veel uit eten geweest. Was een geslaagde vakantie.

Ondertussen heb ik mogen oefenen met infuus prikken op casualty, dit was echt super leuk om te doen. Ook heb ik een paar keer gehecht, dit was toch nog best wel moeilijk! Wel erg leuk om dit te mogen doen.

De afgelopen 2 weken heb ik stage mogen lopen bij Mental Health. Dit maakt deel uit van het Katutura ziekenhuis, maar ligt op een locatie een paar kilometer verderop. Het psychiatrische ziekenhuis is opgesplitst in verschillende afdelingen. Er zijn chronische en acute afdelingen, voor mannen en vrouwen. Daarnaast is er forensische psychiatrie, ook voor mannen en vrouwen. Verder is er nog een afdeling voor moeder en kind, maar hier was het (gelukkig) erg rustig. In totaal is er ruimte voor ongeveer 280 mensen.

Ik had er veel zin in, ik heb nog nooit eerder in de psychiatrie stage gelopen. De eerste week heb ik stage gelopen op de acute vrouwen afdeling. Dit was erg interessant. Veel vrouwen met schizofrenie. Er liep een naakte vrouw rond, die zo nu en dan ging liggen en dan weer verder ging lopen. Ze praatte niet, er werd ons verteld dat ze al ruim 20 jaar zo leefde.. Ook was er een klein vrouwtje die erg druk was (ze had een bipolaire stoornis) en constant danste. Dit werd soms afgestraft door de verpleging, door middel van een tik of een schop. Erg zielig om te zien. Ook was er een vrouw wiens tanden er uit waren getrokken. De reden hiervoor was omdat ze haar nagels er af beet, aiii. Ze had inderdaad ook niet meer op iedere hand een nagel. De vrouwen waren allemaal wel blij om ons te zien en we hebben veel met ze gesproken. We hebben zelfs nog met een aantal cupcakes gebakken en we hebben nagels gelakt.

De tweede week zijn we bij de forensische psychiatrie wezen kijken. Hier zijn allemaal mannen (en een paar vrouwen) die bijna allemaal een moord hebben gepleegd, of iemand hebben verkracht. Ze verblijven in het psychiatrische ziekenhuis omdat ze ten tijde van de misdaad niet voor rede vatbaar waren in verband met hun psychische aandoening. We konden hier gewoon rond lopen tussen al deze mannen. De verpleging deed hier, behalve medicatie uitdelen, niet echt veel. We waren aan het praten met een man, en hij vertelde allemaal dingen over hoe hij zijn toekomst zag et cetera. Hij had volgens hem geen moord gepleegd, maar iemand in de voet geschoten omdat hij zijn vriendin wou verkrachten. Ik kreeg echt medelijden met hem, hij zat al 11 jaar in het ziekenhuis. Later bleek dat het een moordenaar was met schizofrenie en alles verzonnen had. Zo bizar dat je zulke mensen meteen geloofd. Verder zijn we nog bij een aantal zaken geweest die ‘voor kwamen’. Hier werd bepaald of iemand wél of geen psychiatrische ziekte heeft. Het komt volgens de verpleging vaak voor dat mensen dit gaan faken. Je zit natuurlijk liever in een psychiatrisch ziekenhuis dan in de gevangenis.

Het waren 2 interessante weken. Het psychiatrische ziekenhuis leek meer op een gevangenis dan op een ziekenhuis. Veel tralies en de patiënten worden vaak als beesten behandeld. Er wordt regelmatig ruw met de patiënten om gegaan. Dit was wel erg heftig om te zien.

De komende 2 weken ga ik stage lopen in een nieuw ziekenhuis: Central Hospital. Mensen die wél een zorgverzekering hebben kunnen in dit ziekenhuis terecht (in Katutura komen de meeste mensen zonder). De apparatuur is in het ziekenhuis beter en het is ook zeker een stuk schoner. De verpleging en artsen zijn in principe wel hetzelfde opgeleid. Deze week loop ik stage op de Intensive Care. Waar ik volgende week stage ga lopen weet ik nog niet!

Verder staat er nog wat leuks op de planning. Van 11 t/m 21 juni gaan we op roadtrip. We gaan een rondreis maken door Namibië, met z’n 6’en. Wordt wel even wennen, links rijden en gravel roads! Maar komt vast goed ;)

Het is hier trouwens winter en dat is te voelen ook! 's ochtends is het echt steenkoud en ook 's avonds hebben we dikke vesten, lange broeken en sokken aan. Ook wordt het rond 17:30 al donker :(

Tot over 7 weekjes!!!!

Dikke tut

  • 31 Mei 2016 - 11:33

    Miekje :

    Hoi Danielle, je hebt nu al echt van alles gedaan op allerlei gebied dus deze reis is echt de moeite waard geweest en je hebt denk ik heel veel geleerd. Wat leuk dat ik je zondag nog even gesproken en gezien heb. Ik wens je nog veel succes de laatste weken.. xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Danielle

Vanaf 1 februari t/m 12 juli ben ik te vinden in Windhoek, Namibie. Ik ga hier stage lopen in een ziekenhuis en ben werkzaam in een weeshuis.

Actief sinds 05 Jan. 2016
Verslag gelezen: 528
Totaal aantal bezoekers 8920

Voorgaande reizen:

01 Februari 2016 - 12 Juli 2016

Stage lopen in Namibie

Landen bezocht: